Projekt ma na celu rozbudzenie wyobraźni, kreatywności i śmiałości młodych ludzi. W szkole formują się poglądy, charaktery i temperamenty. Chcemy wykorzystać naturalną młodzieńczą energię i, poprzez serię warsztatów teatralnych, utwierdzić w uczniach chęć samookreślenia, wyrażania siebie. Teatr jest sztuką opartą na intymnym kontakcie twórcy z odbiorcą i au-tentycznej emocji – jest doskonałą formą wytchnienia od cyfrowego świata Facebooka, przypomnienia o nieskończonym potencjale osobistej interakcji.
Nie będziemy mędrkować ani wpajać niczego na siłę. Przeciwnie, chcemy uruchomić naturalne odruchy młodzieńczego buntu. Buntu, który sprawia, że człowiek staje się tym, kim będzie przez resztę życia.
Szkoła może na pierwszy rzut oka wydawać się nie najlepszym miejscem dla realizacji takich celów. Dlaczego? Jest jednak ośrodkiem przymusu i obowiązku – przymusu edukacyjnego dla uczniów i obowiązku zawodowego nauczycieli. Dlatego tak ważne jest dla nas, żeby wejść z młodą sztuką do sal lekcyjnych, na korytarze, do sali gimnastycznej – wszędzie gdzie uderza nas szara codzienność Chcemy przełamać szarość.
Osiągniemy to dzięki serii warsztatów i prób, których ostatecznym celem będzie wystawienie w szkole „Kartoteki” Tadeusza Różewicza. Wybraliśmy ten tekst, bo jest doskonałym katalizatorem swobodnej kreatywności. Jest tekstem otwartym, pełnym luźno osadzonych, niedopowiedzianych historii. Szereg postaci przewija się przez pokój głównego bohatera, by opowiedzieć swoje historie, zadziałać i zniknąć ze sceny. Uczniowie będą tu mieli wielkie pole do popisu, będą mogli wkomponować własne treści i pomysły w ten otwarty świat wyobraźni Różewicza. W trakcie pracy wyjdziemy z uczniami na korytarze: będą tam w czasie przerw wykonywać działania performatywne.
Finałem projektu będzie międzypokoleniowe wystawienie „Kartoteki”. Uczniowie i nauczyciele pod opieką Teatru Cinema stworzą dzieło, które będzie owocem wszystkich warsztatów i osobistych przemyśleń.
W ten sposób chcemy zrewitalizować szkołę, uczynić z niej miejsce samookreślenia, wyrażenia się i pozytywnego buntu. Bez patosu i przymusu zadamy młodym pytanie o rolę pamięci w ich życiu: zamiast „wkuwania na blachę” (tak „ukochanego” przez wszystkie pokolenia przymusowej edukacji), uruchomimy pamięć emocjonalną - osobistą i zbiorową.

Projekt jest dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Urzędu Marszałkowskiego województwa Dolnośląskiego.

------------------------------------------------------------------------------------------

Katalog "Łatwe zaominanie"  - relacja z warsztatów Tetru Cinema oraz nauczycieli i uczniów Zespołu Szkół Ogólnokształcących i technicznych w Jeleniej Górze Tadeusz Różewicz "Kartoteka" do ściągnięcia po lkiknięciu na obrazek  lub do obejrzenie online:

http://issuu.com/stowarzyszenieteatralneteatrcinema/
docs/latwe_zapominanie_teatr_cinema_2015

Tytuł „Łatwe zapominanie” zawiera w sobie trzy ważne pytania, na które będziemychcieli odpowiedzieć praktycznie w czasie prowadzonych warsztatów i „anarchizujących” zajęć integracyjnych. Przez anarchię rozumiemy tu rozbicie kodu izolacji, banału zajęć pozalekcyjnych, przeciwstawienie ryzyka tkwiącego w realności fikcyjnemu napięciu emocjonalnemu wynikającemu z obcowania z komputerem, np. gry komputerowe, fałszywe przyjaźnie fejsbukowe.

        http://www.umwd.dolnyslask.pl